Kamthorn Weekly Newsletter #4

เผลอแป๊บเดียวก็ครบอาทิตย์อีกครั้ง ซึ่งได้ตั้งใจแล้วว่า การเขียน blog จะเขียนอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง โดยมีวันพุธเป็น dead line และแล้ว วันนี้ก็มาถึง ก็ถือโอกาสทบทวนว่า ในอาทิตย์ที่ผ่านมา มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง

เกี่ยวกับ Wikipedia

• ช่วงนี้คงต้องหยุดการร่วมสบทบงานใน Wikipedia สักพัก แต่ก็ยังแอบไปเช็ค Recentchanges (การแก้ไขล่าสุด) อยู่หลายครั้ง ที่ต้องพักไปก็เนื่องด้วย ต้องเร่งงานอื่นๆ ทั้งงานหลวงที่ชักล้นๆ อีกแล้ว และงานอาสาอื่นที่สำคัญกว่า
• ในช่วงนี้ วิกิพีเดียภาษาไทย ก็มีข่าวสำคัญๆ คือ คุณ phisite ได้เลื่อนขั้นเป็น ผู้ดูแลระบบ แล้วครับ อิๆ ดีจัง ดูเหมือนคุณ bact จะได้เป็น sysop ด้วยนะ ถ้าจำไม่ผิด ซึ่งเดาว่าคุณ bact คงเข้าไปดำเนินการแปล Messages ต่อ

เกี่ยวกับการแปลใน Fedora

• หลังจากลองดูพักนึงก็จับทางได้ว่า ควรแปล แพกเกจที่สำคัญก่อน
• ระบบแปล ปกติจะใช้ cvs ผ่าน ssh ซึ่งก็เหมือนทั่วๆ ไป ตอนนี้เปลี่ยนระบบนิดหน่อย โดยผู้ที่จะแปล ให้ "take" ไฟล์ po นั้นๆ ไปก่อน โดยใช้รหัสที่ทางโครงการฯ จัดส่งมาให้ ก็ถือว่าขณะนั้น ไฟล์นี้เรากำลังแปลอยู่ เมื่อไหร่ที่จะหยุดแปล ไม่ว่าจะเสร็จหรือไม่เสร็จก็ตาม ก็ให้ "release" งานนั้นๆ นัยว่าเป็นการลดปัญหาการเกิด conflict หากมีมากกว่า 1 คนมาแก้ไฟล์แปล ไฟล์เดียวกัน อันนี้เห็นด้วย แต่ ณ ปัจจุบัน ไม่มีผลต่อผมเลย เพราะนั่งแปลอยู่คนเดียว ส่วนคุณไพศาข์หายเงียบไปนานแล้ว
• การที่มีการเพิ่มระบบการ "take" และ "release" ทำให้เมลลิ่งลิสต์ fedora-trans คึกคักขึ้นทันตาเห็น หลายคนไม่เห็นด้วย และข้องใจที่ Software Engineer ของโครงการ Localization เพิ่มความยุ่งยากตรงนี้ขึ้น เช่น ถ้า "take" ไปแล้วเงียบหายไปเลยจะทำอย่างไร เพราะคนอื่น จะไม่สามารถ checkin ได้ Bernd Groh ซึ่งเป็นผู้นำระบบนี้มาใช้ก็ชี้แจงว่า รุ่นต่อไปจะมีกำหนดเวลาว่า ถ้าเงียบหายไปนานระยะหนึ่ง จะ "release" อัตโนมัติ ส่วน ณ ปัจจุบัน ให้ใช้วิธีแจ้งผ่านเมลลิงลิสต์เอา ซึ่ง Bernd และ Sarrah มีสิทธิที่จะ "release" ให้ได้ ซึ่งก็มีการโต้ตอบ และชี้แจงกันไปมาทำนองนี้หลายประเด็น นี่ก็ยังอ่านไม่จบเลย (Alan Cox ก็มาร่วมแจมด้วย) แต่คิดว่า เมื่อทุกคนเข้าใจกันแล้ว ก็คงเห็นในข้อดีของมัน สรุปว่าได้อย่างเสียอย่างครับ แต่น่าจะได้มากกว่า คือลด conflict ลง แต่จำกัด freedom ในการเข้าไปแก้ไขงานคนอื่น (เช่น แปลผิด หรือสะกดผิดเล็กๆ น้อย ในระหว่างที่คนนั้นแปลอยู่) ซึ่งคงต้องดูว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป

เกี่ยวกับ Yahoo!

• พึ่งรู้ว่า Yahoo Asia นี่สำนักงานอยู่ทีสิงคโปร์นี่เอง
• เมลลิงลิสต์ของผมส่วนหนึ่งเริ่มย้ายมาอยู่ที่ Yahoo Mail แล้วครับ

เปิดประเด็นไว้ก่อน

• เห็น MrChoke ใช้ GMail ซึ่งอ่านเมลจากรหัส TIS-620 แล้วแปลงเป็น UTF-8 ให้ แต่ตอนส่งออกกลับเป็น UTF-8 อย่างเดียว แล้วก็คิดว่า น่าจะถึงเวลาทบทวนเกี่ยวกับการเข้ารหัสอักขระของเมลภาษาไทยกันอีกทีนะ (ยังถือว่าควรส่งเป็น TIS-620 ต่อไปหรือไม่, ถึงเวลาของ UTF-8 หรือยัง คือถ้าถึงแล้ว ก็คงต้องปรับแก้ซอฟต์แวร์ที่ยังมีปัญหาอยู่ให้หมด เช่นพวก WebMail อย่าง squirrelmail)
• เอายังไงดีกับการเข้ารหัสอักขระของชื่อไฟล์บนซีดีรอมเมื่อใช้ภาษาอื่นๆ นอกจากภาษาอังกฤษ เช่นภาษาไทย โดยเฉพาะเมื่อผมใช้การเข้ารหัสอักขระชื่อไฟล์ของระบบเป็น UTF-8 หมดเลย
• อืมม JFS ก็น่าสนใจนะ เมื่อมันเก็บชื่อไฟล์เป็น UNICODE ทั้งหมด แล้วแปลงเป็นรหัสต่างๆ โดยผ่านตัวเลือก iocharset เอา
• วันนี้ไปร่วมจัดงาน Thailand Linux Expo มา บูธ Linux Showcase ตอนแรกจะอยู่บริเวณที่ว่างตรงมุมๆ ไกลๆ แต่ได้รับแจ้งว่า จะให้ย้ายไปอยู่กลางฟลอร์แทนไมโครซอฟต์ เนื่องจากบริษัทยักษ์ใหญ่ได้ขอถอนตัวจากการเป็นผู้สนับสนุนและออกแสดงบูธในงานสัมมนา Goverment IT ซึ่งจัดพร้อมๆ กันในพื้นที่เดียวกันกับงานลินุกซ์เอ็กซโป (สงสัยกันว่าไม่ต้องการชนกับลินุกซ์?) พรุ่งนี้จะไปอีกวัน แล้วค่อยมาเขียนสรุปงานนี้อีกที

ขอเปิดประเด็นไว้ก่อนครับ ครั้งหน้าจะหาข้อมูลมาพูดถึงดู

เรื่องเกี่ยวกับตัวเอง

• หายปวดคอแล้วครับ หายตั้งแต่วันต่อมาหลังจากที่เขียน blog ครั้งก่อน :-)
• บางครั้งคนเราก็เชื่อในสำนึกแรกของตัวเองแบบฝังใจเอามากๆ เช่นเมื่อวันศุกร์ตอนกำลังลงจากออฟฟิศจะขึ้นรถโรงเรียนกลับบ้าน (ที่นี่เรียกรถบริการรับส่งพนักงานว่ารถโรงเรียน และเรียกคนอยู่หอใกล้ๆ ว่านักเรียนประจำ) นึกได้ว่ากุญแจบ้านไม่อยู่ในกระเป๋ากางเกง คิดว่าคงลืมไว้บนโต๊ะบนออฟฟิศ เพราะชอบเอาออกมาวางเวลานั่ง ไม่งั้นมันจะทำให้รำคาญ แต่ก็ขี้เกียจขึ้นไปเอา เพราะยังไงก็กลับพร้อมเพื่อนร่วมชายคาอยู่แล้ว เลยทิ้งไว้ก่อน คงไม่หาย ทีนี้วันเสาร์-อาทิตย์ก็เลยไม่กล้าไปไหน กลัวเข้าบ้านไม่ได้ถ้าไม่มีคนอยู่ จนกระทั่งวันจันทร์เข้ามาทำงาน จึงพบว่ากุญแจไม่ได้อยู่บนโต๊ะ เลยเอะใจ ล้วงไปดูในกระเป๋าสะพายที่ห้อยตัวไปไหนต่อไหนตลอดเวลา ก็พบว่า อยู่ในนั้นแหละ อยู่ตั้งแต่วันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ โดยไม่ได้รู้เรื่องเลย วันนี้มานึกถึงเรื่องนี้อีกที เพราะเพื่อนก็เจอเหตุการณ์คล้ายๆ กัน เลยรู้ว่า บางทีคนเราก็เชื่อในสำนึกแรกของตัวเอง แล้วเชื่อว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ทำให้บดบังความคิดอื่นๆ ที่จะนำไปสู่ความรู้จริงได้ ประมาณเส้นผมบังภูเขา ซึ่งถ้ามีเพื่อนที่มองเห็นเส้นผม และช่วยเอาออกให้ได้ ก็จะทำให้ชีวิตมันสว่างสดใสขึ้นเนาะ หรือคิดว่าอย่างไร?